تربیت جنسی چیست؟

تربیت جنسی

تربیت جنسی چیست؟

تربیت جنسی یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید در زندگی کودکان و نوجوانان مورد توجه قرار گیرد. این کار به معنای آموزش مسائل مربوط به جنسیت انسانی، روابط و مسئولیت‌های احساسی، آناتومی جنسی انسان، فعالیت جنسی، بازتولید جنسی، سلامت باروری، حقوق تولید مثل، رابطه جنسی سالم، کنترل تولد و رعایت جنسیت است. تربیت جنسی کودکان باعث افزایش دانش و آگاهی آنها از تغییرات رخ داده در بدن، بهبود نگرش جنسی والدین و کودکان، پیشگیری از سوءاستفاده جنسی و انحرافات جنسی، تقویت اعتماد به نفس و خودپذیرایی کودکان و نوجوانان می‌شود.

آموزش تربیت جنسی

برای آموزش تربیت جنسی به کودکان و نوجوانان باید به چند نکته توجه کرد:

  • آموزش تربیت جنسی باید با توجه به سن و رشد روانشناختی کودکان و نوجوانان انجام شود. برای هر سطح سنی محتوا و روش آموزش مناسب خود وجود دارد.
  • آموزش تربیت جنسی باید با صبر و صمیمیت از سوی والدین یا معلمین صورت گیرد. باید به سوالات کودکان و نوجوانان با حوصله و دقت پاسخ داده شود.
  • آموزش تربیت جنسی باید با استفاده از واژگان صحیح و مناسب ارائه شود. باید از استفاده از عبارات خام، فحشا، تحقیرآمیز یا خجالت‌آور خودداری شود.
  • آموزش تربیت جنسی باید با رعایت اصول دینی، فرهنگی، قانونی و اخلاقی صورت گیرد. باید به کودکان و نوجوانان  بر اساس اخلاق آموخته شود که چگونه با احترام به خود و دیگران رابطه جنسی سالم داشته باشند.

کنجکاوی جنسی در کودکان

کنجکاوی‌های جنسی کودکان یک پدیده طبیعی و بخشی از رشد و تکامل آنها است. کودکان با کشف بدن خود و دیگران، دانش و تجربه جنسی خود را افزایش می‌دهند. اما برخی از کنجکاوی‌های جنسی کودکان ممکن است نشانه‌ای از مشکلات روانی، سوءاستفاده جنسی یا اختلالات رفتاری باشد. برای تشخیص کنجکاوی جنسی طبیعیی یا غیر‌طبیعی کودکان، باید به چند نکته توجه کرد:

  • سن و رشد کودک: کنجکاوی جنسی کودکان باید با توجه به سطح سنی و روانشناختی آنها منطبق باشد. برای مثال، یک کودک پنج ساله ممکن است به عضو جنسی خود یا دوستان خود علاقه‌مند شود و آنها را لمس کند، اما یک نوجوان پانزده ساله ممکن است به رابطه جنسی با همسالان خود فکر کند. اگرکنجکاوی جنسی کودک با سطح رشد مناسب نباشد، ممکن است نگران کننده باشد.
  • شدت و تکرار کنجکاوی جنسی: کنجکاوی جنسی کودکان باید در حد معقول و قابل کنترل باشد. اگر کودک به طور مستمر و مفرط به فعالیت‌های جنسی علاقه نشان دهد و از دیگر فعالیت‌های مناسب با سن خود غافل شود، ممکن است دچار اختلال باشد. همچنین اگر کودک به زور یا تحت تهدید دیگران را به فعالیت‌های جنسی تحمیل کند یا خود را در معرض خطر قرار دهد، ممکن است نشانه‌ای از سوءاستفاده جنسی گذشته یا حال باشد.
  • منبع و محتوای اطلاعات جنسی: اطلاعات جنسی کودکان باید از منابع مناسب و قابل اعتماد به دست آیند. اگر کودک رفتارهای جنسی نامطبوع، خشونت‌آمیز یا غیرقانونی خبر دارد یا آنها را شبیه‌سازی می‌کند، ممکن است نشانه‌ای از دیدن  محتوای جنسی نامناسب (مثل فیلم‌های پورنوگرافی) یا شاهد بودن یا قربانی شدن از سوءاستفاده جنسی باشد.

نتیجه گیری:

آموزش‌های لازم برای تربیت جنسی باید با توجه به سن و رشد روانشناختی و فیزیولوژیک کودکان انجام شوند. کودکان در سنین مختلف به مسائل مختلفی در زمینه جنسیت کنجکاو هستند و نیاز به اطلاعات مناسب و کافی دارند.

برای مثال، کودکان ۲ تا ۶ ساله نیاز به آشنایی با بدن خود و دیگران، تفاوت‌های جنسیتی، حریم شخصی و مفهوم خصوصی دارند. کودکان ۷ تا ۱۲ ساله نیاز به آگاهی از تغییرات بدن در دوران بلوغ، علاقه‌مندیهای جنسی، رعایت احترام و اعتماد در رابطه با دیگران، پذیرش خود و دیگران و پیشگیری از سوءاستفاده جنسی دارند. نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله نیاز به آموزش درباره رابطه جنسی سالم و مسئولانه، عوامل مؤثر بر جذب جنس مخالف، پیامدهای رابطه جنسی غیرمطلوب، بارداری و بچه‌دار شدن، بیماریهای منتقل شونده جنسی و رعایت اصول دینی، فرهنگی، قانونی و اخلاقی در رابطه جنسی نیاز دارند. جهت انجام مشاوره در خصوص تربیت جنسی کودک اینجا را کلیک کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هجده − 11 =